Een stad vol digitale kunst

Cobble maakt van Maastricht een groot openluchtmuseum. Historisch gezien is de stad dat natuurlijk al. Wandelend door straatjes en over pleinen geven kerken, historische gebouwen en hedendaagse architectuur een beeld van het rijke verleden. Cobble voegt daar op een speelse en interactieve manier een futuristische laag aan toe. Als ik de app open op mijn telefoon zie ik rode stippen op de plattegrond van Maastricht. Ze liggen kriskras verspreid door het centrum en de verschillende stadsdelen, van het Boschstraatkwartier tot de wijk Ceramique. Zelf ben ik een witte stip, die langzaam over de kaart beweegt. Kom ik in de buurt van een rode stip, dan attendeert een signaal me erop dat ik een kunstwerk nader. Kijkend door de lens van mijn telefoon verschijnt er een virtueel kunstwerk op mijn scherm. De info-knop in de app vertelt het verhaal achter het kunstwerk. Plotseling sta ik oog in oog met een reusachtige blauwe walvis. Het is alsof dit enorme zoogdier er echt is, daar aan de oever van de Maas. Hoe kan dat?

Er gaat echt een nieuwe wereld voor mij open. Natuurlijk zag ik eerder kunstwerken waar deze techniek een onderdeel van was. Maar nooit zag ik zoveel digitale kunstwerken bij elkaar. Soms wordt er gewerkt met tekst, soms met geluid, maar altijd zijn ze driedimensionaal en kun je er omheen en doorheen bewegen. Wel vind ik sommige digitale kunstwerken echt boven andere uitspringen. Dit zijn de kunstwerken die een relatie met de specifieke omgeving aangaan. Jerome Hendricks maakte in het park rondom de voormalige Tapijnkazerne een groen groot monster, dat je als een tankwagen dreigend tegemoet rijdt. Maar met zijn bemoste lijf en vinger-bloemen heeft hij het militaristische verleden duidelijk achter zich gelaten. De kwetsbaarheid van de bloemen in contrast met de brute kracht van het geweer, herinnert ons eraan dat we vrede en vrijheid moeten koesteren. Een andere ontmoeting tussen vroeger en nu vindt plaats op Op de Thermen in het Stokstraatkwartier. Onder de grond van dit pleintje zijn ooit de resten van een Romeins badhuis uit de 2^e eeuw opgegraven. Met het digitale kunstwerk ‘PastPresentFuture’ laat kunstenaar Predrag Končar je daar even bij stilstaan. Voor wie het wil horen, heeft Maastricht veel verhalen te vertellen.

Ik zie vele mogelijkheden om Cobble nog eens te gebruiken. De app zou een rondje hardlopen voor mij een stuk aantrekkelijker maken: een duidelijk rode stip aan de horizon en bij aankomst een digitale beloning. Ook mijn kids moeten deze techniek ontdekken en zien welke originele mogelijkheden augmented reality biedt. Omdat ik vermoed dat de kunstwerken in het donker er heel anders uitzien, ga ik met Cobble zeker nog een rondje-binnen-zijn-voor-de-avondklok maken. En als straks eindelijk mijn vrienden en familie weer mogen komen logeren, neem ik ze met Cobble mee door openluchtmuseum Maastricht.