De geest overwint

Het is een hommage aan een eigenzinnig Noord-Limburgs kunstenaar uit Tegelen. Hij bleef tot op hoge leeftijd werkzaam en overleed toch nog plotseling op 93-jarige leeftijd in Maastricht. Dries Engelen was met recht een monumentaal figuur. Een kunstenaar die zijn eigen weg ging en zich niets aantrok van heersende modetrends. Hij lapte ze aan zijn laars. “Ik doe wat ik zelf leuk vind”, was zijn veelgehoorde slogan. Dat deed hij al vanaf het moment dat hij als leerling in de keramiekfabriek Russel Tiglia in Tegelen mocht beginnen, en meewerkte aan het opzetten van beelden van kunstenaars als Charles Eyck, die toen al bekend was. Hij wist vanaf dat moment dat hij zelf ook kunstenaar wilde worden. Hij is het geworden en met verve gebleven, zijn leven lang.

Dries Engelen werd in 1927 in Tegelen geboren en ging als dertienjarige aan het werk bij de afdeling volkskunst van Russel-Tiglia, een keramiekfabriek in Tegelen. In 1946 ging hij studeren aan de Kunstnijverheidsschool in Maastricht. Daarna volgde hij de Jan van Eyck Academie in Maastricht waar hij in 1954 afstudeerde als beeldhouwer. Hij ontmoette er onder meer Frans Gast, Marijke Stultiëns en Jacques Vonk. Het grote werk kon beginnen. Dries kreeg veel opdrachten, van gemeenten en van kerken.

Een kunstenaarsinkomen was in de jaren zestig niet bepaald riant, en niet genoeg om een groeiend gezin met toen vier kinderen te onderhouden. Als aanvulling ging Dries Engelen aan het werk als docent  aan de Kunstacademie Maastricht waar hij zelf ooit was opgeleid. In 1972 werd hij als professioneel kunstenaar gevraagd een afdeling Creatieve Therapie op te zetten in Vijverdal, het nieuwe psycho-medisch streekcentrum in Maastricht. Dries was er van overtuigd dat creatief bezig zijn positief zou inwerken op de geest en dat dit op termijn tot genezing kon leiden.

Dries was ook keramist en hield van kleinere vormen. Hij werkte met metaal, klei en hout. Als kunstenaar bestreek hij een breed artistiek terrein. Met hetzelfde plezier werkte hij aan kleine en aan grote vormen in zijn atelier in de paardenstal van kasteel Meerssenhoven, waar hij tot zijn dood met echtgenote Carla woonde.